به افراد نزدیک به شما

بلی، خشونت و ظلم ناموسی یک نوع خشونت و ظلم است که بحیث یک مکانیزم برای حفظ یا اعاده ناموس زیر پا شده به کار می رود. از همینرو باید ناموس و یا غیرت بگونۀ مختصر تشریح و توضیح شود و اینکه ناموس و یا غیرت چرا آنقدر مهم است که فرد برای حفظ آن حاضر به توسل به خشونت و ظلم می شود.

نام من Devin Rexvid است و در مورد ظلم و خشونت ناموسی تحقیقات زیادی را انجام داده ام.

ناموس و یا غیرت برای مردم در اکثریت جوامع یک چیز مثبت است؛ اما این مثبت نظر به جامعه و دورۀ تاریخی متفاوت است. امروز در سویدن، ناموس یعنی صادق بودن، برای خود کار درست، سوء استفاده نکردن از سیستم برای خود وغیره است. در شرایط دیگر چنین نیست. در بعضی از جاها و شرایط، ناموس و یا غیرت با توانایی برادران، پدران و مردان نزدیک در کنترل بدن، رفتار و تمایلات جنسی زنان ارتباط دارد. و در چنین شرایط ناموس و یا غیرت والاترین ارزش است که از زندگی و آزادی یک فرد مهمتر است. ناموس به یک مسأله مرگ و زندگی تبدیل می شود. خواستنی ترین چیز در جامعه.

من شاید یک مرد راستگو و موفق باشم؛ اما اگر یک گروه از افراد را که به مفاهیم یکسانی از ناموس و بی ناموسی، آبرو و بی شرمی اعتقاد دارند را متقاعد کرده نتوانم، درینصورت ناموس خود را از دست می دهم. من از سایر لیاقت های خود مانند صداقت، قابل اعتماد بودن، مهمان نوازی و موفقیت در تحصیل یا کاروبار و غیره کمک زیاد ندارم. اما مهمترین چیز این است که من بر اساس توانایی خود در کنترل تمایلات جنسی زنان نزدیک یک مرد آبرومند و محترم شمرده می شوم.

به باور بعضی از محققین، فرهنگ ناموسی یک ایدیال خشونت آمیز است. برای حفظ یا اعاده ناموس و آبرو توسل به خشونت، مشروع و مورد تایید اجتماعی است. این یک نوع ظلم و خشونت است که برای حفظ یا بازگرداندن ناموس به کار می رود. این امر با استفاده از مکانیزم های مختلف کنترل، انجام می شود. یک بار دیگر می گویم، اگر ظلم و خشونت ناموسی را ساده سازی کنیم، می توانیم بگوییم که این بر دو ستون استوار است. یک بخش از خشونت و ظلم برخاسته از آرمان بکارت است که شامل زنان مجرد در هر سن می شود. سپس با جدا سازی جنسیتی در خانه، در اوقات خالی، مکتب، پیش از مکتب یا کودکستان، محل کار و اماکن عمومی، بهتر است بگوئیم جدا سازی جنسیتی، سعی می کنند این ایدیال یا آرمان بی گناهی را زنده نگه دارند. ایدیال بکارت از طریق ازدواج های زودهنگام، ازدواج های کودکان، ازدواج های اجباری، و ازدواج های بین خویشاوندان نزدیک نیز حفظ می شود؛ اما همه اینها به نام حفظ دارایی فامیل و خویشاوندان در داخل گروه خودشان انجام می شوند.

ما ختنۀ زنان را داریم که علاوه بر جداسازی جنسیتی برای رسم و رواج های ازدواج برای کاهش میل جنسی دختران انجام می شود. و این کار باعث شود که یک دختر یا زن جنسیت خود را با درد مرتبط بداند و آن را به چشم مایۀ شرم، ناپاکی، کثیفی و غیره ببیند.

بنابرین، همۀ این مکانیزم های کنترل حاوی عناصر ظلم و ستم در قالب محدودیت های استند که فرد را از شناخت خود، رشد توانایی های جسمی، شناختی و اجتماعی باز می دارد و همچنان اعمال خشونت آمیز، اعم از خشونت جنسی در ارتباط با ختنه، معاینات بکارت، عملیات اجباری پردۀ بکارت، قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی در رابطه با ازدواج کودکان و ازدواج اجباری، تا در شدیدترین حالت، قتل ناموسی در صورتی که یک زن از اقارب نزدیک پا از نورم های ناموسی فراتر بگذارد و باعث شرم و بی آبرویی فامیل شود. از همینرو، حاضر می شوند که آن زن را به شکل فزیکی از بین ببرند تا از مرگ اجتماعی جلوگیری کند، که مردان فامیل در چشم اطرافیانشان نمیرند، و آنها را بی ارزش و صفر تلقی نکنند.

خشونت ناموسی شکل های خشونت فزیکی، خشونت روانی، خشونت جنسی، خشونت نمادین یا سمبولیک و همچنان خشونت مادی را داشته می تواند.

اگر خشونت فزیکی را مثال بیاآوریم. این می تواند در مورد معاینات اجباری بکارت، با مشت و لگد زدن، یا سوء استفاده از اشیاء مرتبط با ناخالصی و ناپاکی مانند چپلک، برس، جارو، و بوت کش باشد. حملات تیزابی برای تغییر شکل روی نیز ممکن است. این می تواند شامل تراشیدن اجباری موهای زنان، ختنه کردن زنان یا بریدن آلت تناسلی زنان و دختران و در موارد شدید، قتل ناموسی، که شامل حذف فزیکی آن فرد است که باعث آبرو ریزی و بی ناموسی فامیل شده است، باشد.

خشونت روانی نیز انواع او اقسام مختلف داشته می تواند. مخفی کردن قربانی از انظار عمومی؛ مثلاً اگر یک دختر که یک پسر را دیده باشد، دوست پسر داشته باشد، قبل از ازدواج رابطۀ جنسی داشته است، او را مخفی و یا مرئی می کنند، کسی با آن دختر صحبت نمی کند، "ما هیچ وقت دختری به این نام نداشتیم" این دختر سر دسترخوان بنشیند؛ اما می تواند پشتش را به تلویزیون کرده بنشیند. اجازۀ مشارکت در فعالیت های فامیلی را ندارد. از او به عنوان یک فرد خلافکار یاد می شود. تهدیدهای غیرقانونی مختلف، از جمله "تو را به وطن سابق والدین روان می کنیم" و "زندگی را سرت جهنم می سازیم". به زبان ساده بگوئیم، قربانی را با انواع مجازات تهدید می کنند که فشار روانی بسیار زیاد بالای قربانی وارد می کند. درین زمینه، بدون شک خشونت روانی موارد بیشتر وجود دارد.

در خشونت جنسی، قبلاً به معاینات اجباری بکارت، ختنه کردن زنان یا برید آلت تناسلی زنان، جراحی های اجباری پردۀ بکارت اشاره کردم. اما زنا با محارم، تجاوز جنسی، آزار و اذیت جنسی و سوء استفادۀ جنسی، همه اینها می توانند توسط مردان بیگانه که از قرار گرفتن قربانی در معرض ظلم و خشونت ناموسی سوء استفاده می کنند، انجام شود. دوست پسر سابق شاید بگوئید "اگر به رابطۀ جنسی با من ادامه ندهی، من با خانواده ات، اقاربت تماس می گیرم و به آنها می گویم که به رضای خود با من رابطه جنسی داشتی یا این عکس های عشقی را برای فامیل و اقاربت می فرستم. " یک حالت باج گیری. و در فرهنگ ناموسی، وقتیکه زنان و دختران مورد آزار جنسی قرار می گیرند، بدون در نظر گرفتن اینکه این زنا با محارم باشد یا تجاوز، معمولاً توسط فامیل خود نیز مجازات می شود. از همنیرو، تجاوز جنسی در زمینۀ فرهنگ ناموسی در بعضی از شرایط یک شمشیر دولبه است.

وقتیکه بحث خشونت اقتصادی به میان می آید، مثلاً فرد قربانی نمی تواند بیرون برود و کار کند و از لحاظ مالی به اقارب یا خویشاوندان مرد یعنی برادر، پدر و شوهر وابسته می شود. این می تواند کمبود ملکیت و دارایی ها و منابع مالی فرد قربانی باشد؛ حتی اگر برای کار کردن بیرون از خانه نیز برود. باز هم کارت بانکی در جیب پدر یا شوهر است. اما می تواند شامل از بین بردن اشیایی باشد که برای قربانی دارای ارزش و معنادار است.

بنابرین، همۀ اینها انواع اعمال خشونت آمیز استند که علیه قربانیان انجام می شوند. این یک بخش از ظلم و خشونت ناموسی است که از آن به عنوان خشونت ناموسی یاد می شود و سپس ظلم است که برای خودش یک فصل است.

گفته می توانم، که این خود را در انواع و اقسام مختلف از محدودیت های روزمره نشان می دهد که در نهایت باعث مرگ ذهنی فرد قربانی می شود. بطور مثال، وقتیکه فرد قربانی لباس دلخواه خود را پوشیده نمی تواند، وقتیکه اجازۀ معاشرت با هیچ دوست خود را ندارد، وقتیکه بعد از مکتب وقت فراغت یا تفریح را ندارد، وقتیکه اجازۀ رقصیدن را ندارد، ورزش کردن را ندارد، وقتیکه شما اجازۀ داشتن رابطۀ جنسی را ندارد، برای توسعۀ توانایی های عاطفی اجازه روابط عاشقانه و غیره را ندارد؛ فرد قربانی می میرد، بحیث یک فرد پژمرده می شود. مطلب من از مرگ روانی در مقابل مرگ جسمانی در نتیجۀ ظلم و خشونت مبتنی بر ناموس همین است.

اگر تحت ظلم و خشونت قرار می گیرید، از معلم، نرس مکتب، مشاور، پذیرش جوانان یا خدمات اجتماعی کمک گرفته می توانید. در حالت های خطرناک که در معرض اعمال مجرمانه مانند حمله یا تهدید غیرقانونی قرار دارید، با پولیس تماس گرفته می توانید.

علاوه بر ادارات و مقامات دولتی، چندین سازمان رضاکار نیز استند که شما را کمک و پشتیبانی کمک کرده می توانند.