اگر با قربانیان جرایم ناموسی روبر شوید

بلی، خشونت و ظلم ناموسی یک نوع خشونت و ظلم است که بطور یک مکانیزم برای حفظ یا اعاده ناموس زیر پا شده به کار می رود. از همینرو باید ناموس و یا غیرت بگونۀ مختصر تشریح و شود و اینکه ناموس و یا غیرت چرا آنقدر مهم است که فرد برای حفظ آن حاضر به توسل به خشونت و ظلم می شود.

نام من Devin Rexvid است و در مورد ظلم و خشونت ناموسی تحقیقات زیادی را انجام داده ام. درین مورد تحقیقات مختلف را انجام داده ام.

ناموس برای مردم در اکثریت جوامع یک چیز مثبت است؛ اما این مثبت نظر به جامعه و دورۀ تاریخی متفاوت است. امروز در سویدن، ناموس یعنی صادق بودن، برای خود کار درست، سوء استفاده نکردن از سیستم برای خود وغیره است. در شرایط دیگر چنین نیست. در بعضی از جاها و شرایط، ناموس با توانایی برادران، پدران و مردان نزدیک در کنترل بدن، رفتار و تمایلات جنسی زنان ارتباط دارد. و در چنین شرایط ناموس و یا غیرت والاترین ارزش است که از زندگی و آزادی یک فرد مهمتر است. این یک مسألۀ مرگ و زندگی است. خواستنی ترین چیز در جامعه.

من شاید یک مرد راستگو و موفق باشم؛ اما اگر یک گروه از افراد را که به مفاهیم یکسانی از ناموس و بی ناموسی، آبرو و بی شرمی اعتقاد دارند را متقاعد کرده نتوانم، درینصورت ناموس خود را از دست می دهم. من از سایر لیاقت های خود مانند صداقت، قابل اعتماد بودن، مهمان نوازی و موفقیت در تحصیل یا کاروبار و غیره کمک زیاد ندارم. اما مهمترین چیز توانایی من در کنترل تمایلات جنسی زنان اقارب نزدیک من است تا به عنوان یک مرد محترم و آبرومند تلقی شوم.

به باور بعضی از محققین، فرهنگ ناموسی یک ایدیال خشونت آمیز است. توسل به خشونت برای حفظ یا اعاده آبرو مشروع و مورد تایید اجتماعی است.

این یک نوع ظلم و خشونت است که برای حفظ یا بازگرداندن ناموس به کار می رود. این امر با استفاده از مکانیزم های مختلف کنترل، انجام می شود. , یک بار دیگر می گویم، اگر ظلم و خشونت ناموسی را ساده سازی کنیم، می توانیم بگوییم که این بر دو ستون استوار است. یک بخش از خشونت و ظلم برخاسته از آرمان بکارت است که شامل زنان مجرد در هر سن می شود. سپس با جدا سازی جنسیتی در خانه، در اوقات خالی، مکتب، پیش از مکتب یا کودکستان، محل کار و اماکن عمومی، بهتر است بگوئیم جدا سازی جنسیتی، سعی می کنند این ایدیال یا آرمان بی گناهی را زنده نگه دارند. ایدیال بکارت از طریق ازدواج های زودهنگام، ازدواج های کودکان، ازدواج های اجباری، و ازدواج های بین خویشاوندان نزدیک نیز حفظ می شود؛ اما همه اینها به نام حفظ دارایی فامیل و خویشاوندان در داخل گروه خودشان انجام می شوند.
ما ختنۀ زنان را داریم که علاوه بر جداسازی جنسیتی برای رسم و رواج های ازدواج برای کاهش میل جنسی دختران انجام می شود. و این کار باعث شود که یک دختر یا زن جنسیت خود را با درد مرتبط بداند و آن را به چشم مایۀ شرم، ناپاکی، کثیفی و غیره ببیند.
بنابرین، همۀ این مکانیزم های کنترل حاوی عناصر ظلم و ستم در قالب محدودیت های استند که فرد را از شناخت خود، رشد توانایی های جسمی، شناختی و اجتماعی باز می دارد و همچنان اعمال خشونت آمیز، اعم از خشونت جنسی در ارتباط با ختنه، معاینات بکارت، عملیات اجباری پردۀ بکارت، قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی در رابطه با ازدواج کودکان و ازدواج اجباری، تا در شدیدترین حالت، قتل ناموسی در صورتی که یک زن از اقارب نزدیک پا از نورم های ناموسی فراتر بگذارد و باعث شرم و بی آبرویی فامیل شود. ز همینرو، حاضر می شوند که آن زن را به شکل فزیکی از بین ببرند تا از مرگ اجتماعی جلوگیری کند، که مردان فامیل در چشم اطرافیانشان نمیرند، و آنها را بی ارزش و صفر تلقی نکنند.

خشونت ناموسی شکل های خشونت فزیکی، خشونت روانی، خشونت جنسی، خشونت نمادین یا سمبولیک و همچنان خشونت مادی را داشته می تواند.

اگر خشونت فزیکی را مثال بیاآوریم. این می تواند در مورد معاینات اجباری بکارت، با مشت و لگد زدن، یا سوء استفاده از اشیاء مرتبط با ناخالصی و ناپاکی مانند چپلک، برس، جارو، و بوت کش باشد. حملات تیزابی برای تغییر شکل روی نیز ممکن است. این می تواند شامل تراشیدن اجباری موهای زنان، ختنه کردن زنان یا بریدن آلت تناسلی زنان و دختران و در موارد شدید، قتل ناموسی، که شامل حذف فزیکی آن فرد است که باعث آبرو ریزی و بی ناموسی فامیل شده است، باشد.

خشونت روانی نیز انواع او اقسام مختلف داشته می تواند. مخفی کردن قربانی از انظار عمومی؛ مثلاً اگر یک دختر که یک پسر را دیده باشد، دوست پسر داشته باشد، قبل از ازدواج رابطۀ جنسی داشته است، او را مخفی و یا مرئی می کنند، کسی با آن دختر صحبت نمی کند، "ما هیچ وقت دختری به این نام نداشتیم" این دختر سر دسترخوان بنشیند؛ اما می تواند پشتش را به تلویزیون کرده بنشیند. اجازۀ مشارکت در فعالیت های فامیلی را ندارد. از او به عنوان یک فرد خلافکار یاد می شود. تهدیدهای غیرقانونی مختلف، از جمله "تو را به وطن سابق والدین روان می کنیم" و "زندگی را سرت جهنم می سازیم". به زبان ساده بگوئیم، قربانی را با انواع مجازات تهدید می کنند که فشار روانی بسیار زیاد بالای قربانی وارد می کند. درین زمینه، بدون شک خشونت روانی موارد بیشتر وجود دارد.

در خشونت جنسی، قبلاً به معاینات اجباری بکارت، ختنه کردن زنان یا برید آلت تناسلی زنان، جراحی های اجباری پردۀ بکارت اشاره کردم. اما زنا با محارم، تجاوز جنسی، آزار و اذیت جنسی و سوء استفادۀ جنسی، همه اینها می توانند توسط مردان بیگانه که از قرار گرفتن قربانی در معرض ظلم و خشونت ناموسی سوء استفاده می کنند، انجام شود. دوست پسر سابق شاید بگوئید "اگر به رابطۀ جنسی با من ادامه ندهی، من با خانواده ات، اقاربت تماس می گیرم و به آنها می گویم که به رضای خود با من رابطه جنسی داشتی یا این عکس های عشقی را برای فامیل و اقاربت می فرستم. " یک حالت باج گیری. و در فرهنگ ناموسی، وقتیکه زنان و دختران مورد آزار جنسی قرار می گیرند، بدون در نظر گرفتن اینکه این زنا با محارم باشد یا تجاوز، معمولاً توسط فامیل خود نیز مجازات می شود. از همنیرو، تجاوز جنسی در زمینۀ فرهنگ ناموسی در بعضی از شرایط یک شمشیر دولبه است.

وقتیکه بحث خشونت اقتصادی به میان می آید، مثلاً فرد قربانی نمی تواند بیرون برود و کار کند و از لحاظ مالی به اقارب یا خویشاوندان مرد یعنی برادر، پدر و شوهر وابسته می شود. این می تواند کمبود ملکیت و دارایی ها و منابع مالی فرد قربانی باشد؛ حتی اگر برای کار کردن بیرون از خانه نیز برود. باز هم کارت بانکی در جیب پدر یا شوهر است. اما می تواند شامل از بین بردن اشیایی باشد که برای قربانی دارای ارزش و معنادار است.

بنابرین، همۀ اینها انواع اعمال خشونت آمیز استند که علیه قربانیان انجام می شوند. این یک بخش از ظلم و خشونت ناموسی است که از آن به عنوان خشونت ناموسی یاد می شود و سپس ظلم است که برای خودش یک فصل است.

بعد ازین گفته می توانم، که این خود را در انواع و اقسام مختلف از محدودیت های روزمره نشان می دهد که در نهایت باعث مرگ ذهنی فرد قربانی می شود. بطور مثال، وقتیکه فرد قربانی لباس دلخواه خود را پوشیده نمی تواند، وقتیکه اجازۀ معاشرت با هیچ دوست خود را ندارد، وقتیکه بعد از مکتب وقت فراغت یا تفریح را ندارد، وقتیکه اجازۀ رقصیدن را ندارد، ورزش کردن را ندارد، وقتیکه شما اجازۀ داشتن رابطۀ جنسی را ندارد، برای توسعۀ توانایی های عاطفی اجازه روابط عاشقانه و غیره را ندارد؛ فرد قربانی می میرد، بحیث یک فرد پژمرده می شود. مطلب من از مرگ روانی در مقابل مرگ جسمانی در نتیجۀ ظلم و خشونت مبتنی بر ناموس همین است.

آسیب پذیری در برابر ظلم و خشونت ناموسی را به روش های مختلف شناسایی کرده می توانیم. علایم مختلف است که به آنها توجه کرده می توانید. با وجود این، فرض بر این است که فرد از ظلم و خشونت ناموسی آگاه است. می تواند در مورد اضطراب و نگرانی در کودکان و جوانان باشد؛ بطور مثال، در رابطه با سفرهای خارج از کشور، رخصتی های مکتب و غیره. جاییکه گپ های را شنیده اید، که نشان می دهد؛ مثلاً به یک کشور دیگر سفر می کنید یا ملاقات کنندگان خواهید داشت و سپس یک فرد را برای ازدواج یا نامزدی پیدا کرده اید. شاید شما اجازۀ اشتراک در هیچ یک از درس های مکتب را نداشته باشید. شما اجازۀ اشتراک کردن در آموزش جنسی و زندگی مشترک، آببازی، عکاسی، بیولوژی، موسیقی، یا سفرهای شبانه مکتب را ندارید. این می تواند در مورد پسران و مردان جوان باشد که از آنها انتظار می رود خواهر و دختر کاکا/ماما/عمه و یا خاله خود را کنترل کنند. از کودکستان تا مکتب تا فضای عمومی. به محض ورود اقارب نزدیک مونث، محافظان مرد باید با خانواده یکجا شوند، کنترل کنند و بحیث یک بازوی قوی خانواده عمل کنند. در نتیجه باید به همۀ این شاخص ها توجه کنید.

در سویدن امروزی، ظلم و خشونت ناموسی یک مشکل نسبتاً گسترده است. آمار و ارقام ملی درین زمینۀ وجود ندارد؛ اما مطالعات انجام شده در طول سال ها نشان می دهد که تقریباً %60 از دختران با پیشینه غیراسکاندیناوی با محدودیت های مختلف در انتخاب شرکای زندگی آیندۀ خود روبرو استند. شما یا می توانید از بین چند انتخاب یکی را انتخاب کنید یا اصلاً حق انتخاب را ندارید. وقتی این دو گروه از دختران که محدودیت در انتخاب شریک زندگی آینده دارند، با هم ترکیب شوند، تقریباً 60% از دختران با پیشینه غیر نوردیک به دست می آید. تعداد دختران و زنان ختنه (FGM) شده به 30,000 نفر می رسد.

رایج ترین در بین آنها این است که دختران و زنان در معرض انواع او اقسام شدیدترین ظلم و خشونت ناموسی قرار می گیرند. اما بچه ها و مردان نیز در معرض ظلم و خشونت ناموسی قرار می گیرند. اگر یک فرد توقعات خانواده را برآورده نمی کند، باید خویشاوندان نزدیک زن خود مانند خواهران را کنترل کند. شما به ازدواج کردن مجبور میسازد، سرزنش تان می کند، آواره تان می کند، منزوی می شوید، یا به یک سفر تعلیمی فرستاده می شوید. همچنین می تواند در مورد مردان خارج از فامیل نیز باشد، که با یک زن یا یک دختر که در یک محیط آبرومند زندگی می کند رابطه عاشقانه داشته اند و برای آن مجازات شده اند. در سویدن چندین قضیۀ قتل ناموسی مردان جوان رخ داده است.

عاملان خشونت بیشتر مردان استند؛ اما زنان نیز در خشونت ناموسی دخیل استند. مرد و زن هر دو همدست می شوند و نورم های ناموسی را به ابتکار خود اتخاذ می کنند، ظلم و خشونت ناموسی را علیه دختران، عروس ها، پسران و سایر مردان اعمال می کنند. اما این می تواند در مورد زنان که مجبور به انجام دادن این کار شده اند، نیز باشد. چنین زنان خودشان آسیب پذیر استند؛ اما مجبور به اعمال ظلم و خشونت ناموسی علیه دیگران شده اند.

قابل تعجب است که چه کسی و در کجا ظلم و خشونت ناموسی را اعمال می کند. کدام گروه ها ظلم و خشونت ناموسی را انجام می دهند؟ این یک نوع خشونت و ظلم است که توسط گروه های مختلف از جمله اقوام مختلف، گروه های مذهبی و ملحد اعمال می شود. بنابرین این یک فرهنگ متمایز است که یک مجموعۀ از انگیزه ها و سیستم نورم های خاص خود برای نحوۀ رفتار زنان و مردان و همچنان نحوۀ مجازات آنها در صورت نقض قانون ناموس، است.

مردم در بارۀ کمربند کلاسیک پدرسالاری را که به کمربند ناموس یا غیرت نیز معروف است، در تحقیقاتی که مثلاً کل شرق میانه را در بر می گیرد، بحث کرده اند. لازم است که نکات تصویر شرق میانه را در نکات دقیق و ظریف ببینیم. در شرق میانه مردم اقوام مختلف و دارای مذاهب متفاوت زندگی می کنند. حتی در خود یک گروه قومی هم طرفداران نورم های ناموسی و همچنان مخالفان ظلم و خشونت ناموسی وجود دارند. یادآوری این نکته بسیار مهم است.

برای مقابله با ظلم و خشونت ناموسی، جامعه باید اقدامات مختلف را انجام دهد. در زمینه های مختلف از جمله قانون گذاری، ایجاد قوانین جدید، تحکیم قوانین موجود و مبارزه با مکانیزم های کنترلی مانند ختنه زنان (FGM)، ازدواج کودکان، ازدواج اجباری، جداسازی جنسیتی و غیره، نیاز به تلاش است. اما تنها قانون گذاری کافی نخواهد بود؛ جامعه نیز باید در ابتکارات توسعۀ مهارت ها با هدف مقامات دولتی که در این کتگوری قرار می گیرند، آموزش داده شود و در این زمینه سرمایه گذاری کند.

نظام تعلیمی، از کودکستان تا ابتدایه و متوسطه، یکی دیگر از ساحات مهم برای مبارزه با ظلم و خشونت ناموسی است. کودکستان بسیار زیاد مهم است ؛زیرا به ما اجازه می دهد که کودکان را "تجدید وضع" دهیم. در غیر اینصورت، تحقیقات نشان می دهد که درین مسأله جامعه بیشترین تأثیر را بر نورم ها و ارزش های کودکان دارد. و در همین سن، خانواده معیارهای ناموس و ارزشهای ناموس را به اطفال ترزیق می کند. گر چه غیرممکن نیست؛ اما انجام دادن پروسۀ تغییر پس از گذراندن مرحله کودکستان بسیار مشکل است. این بدان معنا نیست که ما در دوره های ابتدایی و متوسطه روی مسائل ناموسی کار نکنیم. دختران زیادی را می بینیم که در سنین مکتب رفتن ستند و بعد از رخصتی ها ناپدید می شوند. آنها به مکتب بر نمی گردند و در ایام رخصتی مکتب ازدواج کرده اند. بسیاری از اطفال اجازۀ اشتراک در دروس اجباری مکتب را ندارند؛ از همینرو حفظ مکتب اجباری حیاتی است، که نه تنها یک الزام است بلکه یک حق است. این در مورد حق تعلیم اطفال است که از جمله موارد دیگر بر فرهنگ، رسم و رواج و عقاید والدین آنها ارجحیت دارد. این یک حق بسیار مهم و حیاتی است. اطمینان حاصل کنید که آنها در همه دروس اجباری شامل گردیده اند و مانند بقیه کودکان از تعلیم مساوی برخوردار استند.

اگر شما یک فرد دارای قدرت و صلاحیت استید و با افرادی که زیر خشونت ناموسی قرار گرفته اند تماس دارید، بسیار مهم است که روی ایجاد روابط اعتماد کار کنید. شاید قصه خود را در اولین ملاقات بیان نکند. با آنها ابراز تأسف و همدلی کنید و بگوئید:"من اینجا برای شما استم تا از حقوق و آزادی های قانونی شما محافظت کنم." همچنان، نشان دهید که به جای زیر سؤال بردن به داستان فرد قربانی باور دارید. زیرا تحقیقات در مورد ظلم و خشونت ناموسی نشان می دهد که یکی از اعضای خانواده باید شجاعت فوق العاده ای از خود نشان دهند تا چنین اتهامات جدی را علیه خود مطرح کند، مگر اینکه دلایل و توجیه زیادی در رد آن وجود داشته باشد.

و اطمنان حاصل کنید که دانش و شایستگی لازم وجود دارد. اگر مطمئن نیستید که دانش و شایستگی کافی را ندارید، با تیم ملی شایستگی در Östergötland مشوره کنید. و تنها دانستن کافی نیست؛ زیر شما نیز برای دیدن خشونت، ظلم و آسیب پذیری به شجاعت نیاز دارید. بعضی اوقات شاید به امنیت جان خود میترسید. من ممکن است با یک نفر سر و کار نداشته باشم؛ بلکه با یک خانواده کامل یا هم یک قوم و خویش کامل سر و کار دارم. درینصورت یادآوری این نکته بسیار مهم است که من به عنوان یک مقام رسمی توسط یک سازمان با پالیسی امنیتی و غیره حمایت می شوم. و اگر دلیلی برای ترسیدن به امنیت جان خود وجود داشته باشد، برای فرد یا افراد آسیب پذیر در آن وضعیت چگونه بوده می تواند؟

صمیمانه ترین توصیه های من برای شما که با افراد آسیب پذیر برخورد می کنید، اینها استند: از خود شجاعت نشان دهید. نورم ها، اصول و ارزش های اساسی جامعه در این مورد به چالش کشیده می شوند. اصل برابری، ارزش برابر برای همه. اصل سکولاریزم. برای مقابله با این وضعیت، باید شجاع و آگاه باشید. برای شما نباید یک مسألۀ حیثیتی باشد. اگر دانش و آگاهی کافی ندارید، نباید از تماس با کارشناسان مختلف برای کمک و حمایت از افراد آسیب پذیر بترسید.

همچنان یادآوری این نکته ضروری است که در فرهنگ ناموسی، والدین و خانواده ها حق دارند جان اولاد شان را در حالات که ناموس آنها در خطر است، بگیرند. انسان در چنین شرایط فاقد خویشاوندی در داخل خانواده می باشد. خویشاوندان می توانند بیرون بمانند. این می تواند یک معلم، یک مدیر، یک مشاور، یک امداد رسان اجتماعی، یک افسر پولیس، یک وکیل یا یک رضاکار باشد.

شما برای توانمند ساختن این گروه هدف که از حقوق و آزادی های قانونی خود استفاده کنند، بسیار مهم استید.